Hiç düşündünüz mü değer neydi ? Yaşadığımız hayat mı ? Yoksa yaşamımızı değerli kılan neler var hayatımız da ?
İnsanoğlu yüce yaradanın yarattığı en değerli varlık değil mi? Bu nedenle her şeye değer vermeli ve insanlar değerli şeylere layık olmalı. Bizler için çok önemli değerlerin başında aile gelmektedir.İnsanlar yaşamını devam ettirdiği sürece aile her zaman öncelikli olacaktır.Ancak teknolojinin gelişmesi ile modern çağımızda kutsal olarak gördüğümüz aile önemini kaybetme noktasına geldi.
Aile yapımız ne kadar sağlam olursa ,toplum değerlerimizde güçlü , sağlam ve değerli olur.Toplum ve aile varlığı aynı doğru orantıdadır.Aile içinde güçlü sevginin ve sağlam temellerin atıldığı zaman, toplumumuzda da o kadar güzellikler ortaya çıkar. İçinde sevgi, saygı ve iletişim barındırdığı toplum ne kadar değerli olur değil mi?
Son günlerde çocukların, gençlerin evlerine gitmemesi, uzaklaşması ne acıdır değilmi? Daha düne kadar aile bireylerinin huzur bulduğu, mutlu olduğu özlemle evlerine bir an evvel kavuşmak için adeta yarış halindeydiler . Çocuklarda görülen odur ki bu değişim gün geçtikçe artmakta.
Aile içindeki uzaklaşma da çocuğa sorsanız ben ailemi göremiyorum ki ? Kendi başımın çaresine bakıyorum.Ben evde olsam ailem dışarda , aileye sorsan çocuklar hep dışarda, sözümüzü geçiremiyoruz, dinletemiyoruz . Sanki bizi yok sayıp takmıyor diye söylemde bulunurlar . Fakat burada ince çizgi olduğunu düşünürsek çocuğumuzun her eksiğini karşılayıp ona sevgi verebildik mi ?Çocuklarımızı karşımıza alıp sağlam iletişim kurabildik mi diye kendimizi sorguladık mi?
Öyle biz zamanda yaşıyoruz ki . Elbette herkes birbirini suçlar, şikayet eder durur.Kim haklı , kim haksız bilinmez.Kim doğru söylüyor kestiremeyiz. Anlaşılıyor ki kimse suçunu kabul etmiyor .O halde ortada suç ve suçlu yok? Herkes kendi bakış açısında değerlendiriyor yaşanan durumu.Kimse dört dörtlük değildir mutlaka iki tarafta da hata mevcuttur.Hiç kimse hatasını düzeltme yoluna gitmiyor. Ve gün geçtikçe yalnışlar birike birike aileler birbirinden kopma noktasına geliyor çocuklar ailelelerden uzaklaşıyor.
Çocuklarımızın ailelerinden uzaklaşmasına bir son verelim.Biz büyükler öncelikle hatalarımızı görelim , kabullenelim.Biz aileler birbirimizi hatalarımızla,kusurlarımızla sevmeyi öğrenelim. Çocuklarımızla iletişimizi sağlam kuralım.Konuşarak birbirimizi anlamaya çalışalım.Çocuklarımızın evden uzaklaşmasını engelleyelim .Bizler ne kadar güçlü , sağlıklı ve huzurlu aile olursak toplumumuzda o kadar güçlü olur. Hiçbir aile çocuğuna verdiği terbiyeden daha değerli miras bırakamaz .Onlar geleceğimiz ve korumalıyız herşeyden .