Yoksa yaşadığımız bu çağda namussuz insanların, istediklerini elde edemeyince bizlere yüklemek istedikleri namusumu temizledim kelimesinin arkasına sığınarak kadın ölümlerini tekerrür ettirme mücadelesi mi?
Ölüm ve kadın son yıllarda ikisi aynı cümlede kullanılan
Karar veremediğimiz bir yaşam biçimi haline geldi ne yazık ki?
Gencecik körpe kızların, kaderleri ne idi?
Namus mu yoksa cinayet mi?
Siz adına ne derseniz deyin,
Ben adına “cinayet ” diyorum..
Bu coğrafyada namus adı altında
Bir çok ocaklar söndü..
Birçok farklı, haklı veya haksız sebepten ötürü
Namus cinayetleri ve özelikle bunun arkasına sığınarak “adına da namus ” denilen ölümler son zamanlarda fazlasıyla artmaktadır.
Kadınlar için bekletiğiniz elinizde hazır vaziyette duran namus damganız,
Bu coğrafyada biz kadınların adımıza sürdüğünüz kara bir leke olarak tarihe çok geçti.
Bir insanı kötülemek, genelleyerek ve parmak sallayarak konuşmak günah değilmiydi?
Resulü Ekrem ayeti kerime de bir kadına iftira atıyorsanız dört tane şahidiniz olacak
Dememiş miydi?
“Rasulullah görse” diyorum, “Ne kadar üzülürdü”.
Namus diye diye kadınları bin parçaya böldüğünüzü görse,
Küçücük bebeklerin kundağı olmadan tecavüzlere uğradığını görse,
Kız çocuklarını diri diri toprağa gömmek ten kurtaran ayeti hatırlatmaz mıydı?
Gönül koymaz mıydı? Bize ..
“kadınlar size Allah'ın emaneti diye miras bırakmıştım, hani nerede?”
diye sormaz mıydı?
Adalet de bizim kadar suçlu elbette.
Hep birlikte suçluyuz ve uzun bir mola cezasına ihtiyacımız var hepimizin kafasını eğip düşünmek için.
Her geçen gün kadın ve çocukların cinayetlerine tahammülümüzü yitirirken, gönlümüze göre de namus kavramları icat etmeye başladık kendi öfkemize doğru.
Cennet annelerin ayakları altındadır,
Diye bir ayet var yoksa benmi yanılıyorum.
Neden?
Kur'an'ın ayetlerini hiç mi açıp okumadık..
İşinize mi gelmiyor yoksa gözümüz mü bulanık?
Geçici dünya başınızı bu kadar mı döndürüyor sebep ne kafamız bu denli mi karışık?
Son zamanlarda kan ve gözyaşı hiç dinmedi ki sızımız, öfkemiz dinsin.
Öfkelenecek şeyler hep var ve çatacak birilerini de hep buluruz.
Bu da nedense ya bir kadına, yada günahsız çocuklara öfkemizi kusuyoruz ve olanlar günahsız çocuklara ve kadınlara oluyor.
Bunların örneklerine hepimiz bizzat şahit olduk.
Başta bu konular bize çok üzücü geliyordu, fakat son birkaç yıldır hep ulu orta bize bunu alıştırmaya sıradan bir şeymiş gibi gösterilmeye başlanıldı.
Kadına ve çocuklara yönelik şiddet bir salgın hastalık gibi büyüdü ve sonu hiç gelmedi.
Kısa süreli cezalar yerini namus cinayeti adı altında, verilen cezalar hafifletilip haklı bir sebep gibi İndirimler yapıldı.
Ne yapalım, dedik. Bize ne dedik. Namus cinayetiymiş dedik.
Sorunları çözmek yerine hep beraber kızdık
Biraz çözüm arar gibi olduk, fitnesi bol oldu, yine kızdık.
Kızdık kızdık sadece...
Coğrafya kaderdir ve bu coğrafyada kadını dedikodu kazanı misali kaynatanlar ve kepçeyi dolandıranlar müphem görünümlü tanıdıklardır.
Dost kapısı en sevdiğimiz kapı.
Başta acır bize, sonra da hükümü kendisi verir.
Her türlü istismara kapı aralayacak kadar da
Namerttir ..
Kadına başta verdiğinin karşılığını göremeyince,
Namussuz diyecek kadar da alçaktır.
Bu dedikoduları çıkartıp bir kadını ölüme götürenler,
Kadından utanır mı bilmem, bildiğim bir şey varsa, kadın istemese bile onu alır nasıl mı?
Canıyla alır.
Düşman her zaman kapıyı çalarak gelen biridir oysa.
Dedikodunun körüklenmediği bir dünyada yaşamayı hak eden kadınlar var.
Biliyor musunuz?
Sevgi ve hoşgörüyü annelerden öğrendiğimiz tertemiz kalpler var.
Ve biliyor musunuz, tertemiz o kalpler senin evinde var, kardeşinin evinde var, babanın evinde var .
Senin sokağın da var benim mahallem de var...
Canı isteyince öldüren, canı isteyince kesip biçen, canı isteyince tecavüz edip daha sonrada, namusumu temizledim diyerek bu cümlenin arkasına sığınan namussuz erkeklerin kadınları artık öldürme sebebiyle Hafifletilmiş cezaları almamaları, ve bunların önüne geçmek için ibreti aleme örnek olacak cezalara çarptırılması gerekmektedir.
